Het verhaal van Maarten
Ondertussen is het bijna drie jaar geleden dat ik voor het eerst CrossFit Moves binnenwandelde. Na enkele sportloze jaren was ik terug beginnen lopen en dat verliep niet altijd even vlot dan ik had gehoopt. Drukke werkdagen en een lange relatie die op z’n einde was gelopen, hadden mij in een sleur geduwd waar ik maar moeilijk leek uit te geraken. Ik was mezelf tijdens die moeilijke periode wat uit het oog verloren, en was terug op zoek naar een gezond evenwicht.
Een vorm van therapie
Sporten is voor mij altijd een vorm van therapie geweest, zowel fysiek als mentaal, dus wou ik die goede gewoonte terug oppikken. Jammer genoeg merkte ik al snel dat mijn enthousiasme niet altijd recht evenredig liep met de werkelijkheid. De eerste looptrainingen verliepen relatief vlot, maar na enkele maanden begon de motor te haperen en leek ik een plateau bereikt te hebben. Langere afstanden leken niet te lukken en ook mijn tempo bleef hetzelfde, wat voor de nodige frustratie zorgde. Via online research kwam ik vaak hetzelfde antwoord tegen: “Zorg voor meer afwisseling en volg functional training voor betere loopprestaties”.
Ik zocht enkele voorbeelden van sporten die bevorderlijk zouden zijn voor je loopprestaties en ik kwam al gauw uit bij zwemmen of CrossFit. CrossFit? Sorry, nooit van gehoord. Nieuwsgierig bekeek ik enkele YouTube filmpjes van gespierde mannen en vrouwen die gezwind aan een rek pull-ups deden aan een tempo dat mijn hoofd deed duizelen, of zomaar even vlotjes hun eigen lichaamsgewicht boven hun hoofd staken. Dan maar zwemmen…
“Er zijn zoveel oefeningen en bewegingen dat je jezelf kan blijven uitdagen. Het is die variatie die mij meer en meer naar CrossFit trok.”
Zonder veel succes moet ik bekennen. Na enkele keren het Wezenberg zwembad leeggedronken te hebben, besloot ik toch maar eens uit mijn solitaire comfort zone te komen en een proefles CrossFit te boeken. Hoewel mijn eerste indruk mij meteen deed terugdenken aan die YouTube filmpjes, werd ik vrij snel door de coaches gerustgesteld dat iedereen van een verschillend niveau kon meedoen met de oefeningen. En dat er ook altijd wel alternatieven zijn of scaled opties (het jargon moest ik nog leren) die je in de plaats kan doen terwijl je de juiste techniek onder knie probeert te krijgen.
Het is een learning curve
Uiteraard is er een learning curve. Ik heb zelf al heel wat oefeningen opnieuw moeten aanleren (zoals dieper squatten of vormspanning bewaren bij het deadliften), maar dat constante leerproces is ook deel van de aantrekking. Er zijn zoveel oefeningen en bewegingen dat je jezelf kan blijven uitdagen: van double-unders tot kipping pull-ups en van overhead squats tot mobiliteit oefeningen, iedereen is anders en iedereen heeft zijn eigen werkpunten. Of in mijn geval: de volledige voorafgaande opsomming (het jargon ken ik ondertussen wel al).
Het is die variatie die mij meer en meer naar CrossFit trok. Ik werd merkbaar sterker en begon ook resultaat te voelen in mijn looptrainingen. Niet alleen mijn tempo, maar ook de afstanden die ik liep schoten de hoogte in. De frequentie en combinatie van beide sporten zorgden er initieel wel voor dat ik niet altijd voldoende recupereerde, en zelfs wat aan kracht begon te verliezen. Ik ging te rade bij Marlies Huysentruyt van Eat Good Feel Good en deel van het CrossFit Moves team. Zij vroeg mij om gedurende één week mijn eet, sport- en slaapgewoontes bij te houden. Niet dat ik voorheen ongezond at, zeker niet. Ik zag het meer als een soort bewustwording over welke voeding en hoeveelheden je nodig hebt in combinatie met het vele sporten. Na een aanpassing van mijn voeding naar een meer gebalanceerd patroon (en het moeilijkste van al, minder stress en meer slaap), begon ik terug aan kracht en energie te winnen en werden 4 tot 5 afwisselende trainingen van CrossFit en lopen een standaard onderdeel van mijn wekelijkse routine. Ik had het gevoel dat ik mijn evenwicht waarnaar ik op zoek was had teruggevonden.
“Na het van ‘Hesp Naar Hunk’ programma van Marlies was ik zo bewust van mijn lichaam en capaciteiten dat ik onbewust meer ben beginnen trainen”
En dan hetgeen dat ik al heel deze tekst probeer te negeren: dit is het jaar dat ik 40 ben geworden. Ik weet niet hoeveel dit mentaal meespeelt, maar het laatste jaar lijk ik mijn tweede adem te hebben gevonden. Na het ‘Hesp Naar Hunk’ programma van Marlies was ik zo bewust van mijn lichaam en capaciteiten (en dat op mijn leeftijd!), dat ik onbewust meer ben beginnen trainen. Dankzij de community challenges en aanmoedigingen via SugarWOD heb ik het gevoel dat ik zelfs sterker uit de quarantaine periode ben gekomen. Ook al moet ik blijven werken aan mijn mobiliteit, kracht en techniek, ik denk niet dat ik al ooit zo fit ben geweest als nu op mijn 40e. En daar ben ik best trots op. Dat is niet alleen te danken aan mijn actieve levensstijl, maar ook aan de fijne community en bekende gezichten iedere dag weer bij Moves (yes… ondertussen komen we bijna dagelijks).
Dus blijven we oefenen tot we gezwind die pull-ups kunnen en vlotjes ons eigen lichaamsgewicht boven ons hoofd kunnen steken. Zo plezant. Fist bump voor iedereen!