Het verhaal van Hanne

Het verhaal van Hanne

Tijdens een citytrip het niet kunnen nalaten een WOD mee te pikken in een lokale CrossFit-box, of op vakantie met de tent een auto die nogal zwaar doorweegt omwille van de kettlebells in de koffer. Dat is CrossFit. Een microbe die je niet meer loslaat.

Een WOD van 5 minuten die effect heeft?

Intussen bijna vijf jaar geleden maakte een dolenthousiaste schoonzus me warm om mee te doen aan een CrossFit sessie. Ik was lange cardiotrainingen (lopen, spinning…) gewend en in het begin dus vooral verbaasd en soms ook teleurgesteld door de korte work-outs. Een WOD van 5 minuten die effect heeft? Dat kon er maar moeilijk in. Bovendien had ik nooit eerder krachttraining gedaan (en ben ik van nature zeker geen spierbundel) en was het een vreemd gevoel om aan de haal te gaan met barbells en dumbells. Een gymnast was ik evenmin, dus ook pull-ups, toes to bar en handstand push-ups lagen niet bepaald in mijn comfortzone. En dan al die verschillende soorten squats: niet normaal hoe mobiel je daarvoor moest zijn.

Aanvankelijk zag ik CrossFit als een mooie aanvulling op mijn cardiotrainingen. Het was absoluut niet mijn ambitie om zware gewichten te heffen en al die moeilijke oefeningen werkelijk te kunnen.

Met grote ogen keek ik naar dames die meer dan 100 kg konden deadliften en zonder verpinken pull-ups aan de bar deden. Ik deed de gescalede versie en had daar vrede mee. Daarnaast haalde ik mijn hart op tijdens de langere work-outs met veel lopen, box-jumps en allerhande cardio-oefeningen.

Stilaan bleek ik sterker te worden en merkte ik ook het effect op mijn cardiotrainingen. Ik begon sneller te lopen. Mijn eerste Ten Miles na een jaartje CrossFit liep ik zowaar in 1 uur 20 minuten. Wat een mijlpaal. Ook mijn lichaam begon te veranderen. In positieve zin (eindelijk een strakke buik!), maar ook broeken waarin ik niet meer paste en schouders die net iets breder werden (maar hey: strong is the new skinny). En dan de bakken energie die ik kreeg! Ongelooflijk hoe je tijdens een CrossFit sessie alle stress even kunt loslaten en als herboren naar huis gaat.

De lat voor mezelf hoger leggen

Omdat ik de positieve effecten meer en meer voelde, begon ik de lat voor mezelf hoger te leggen. Niet meer de snelste zijn met een gescaled gewicht, maar de RX gewichten gebruiken. Geen elastiek meer gebruiken voor de pull-ups, maar doorbijten en dan maar als allerlaatste klaar zijn met de WOD. En zo werd ik beter en haalde ik er nog meer voldoening uit. De oefeningen die me voordien onmogelijk hadden geleken, kon ik ineens wel.

Hoe een coole bomma zou ik zijn als ik binnen dertig jaar nog op mijn handen sta en aan de bar hang om toes to bar te doen?

Intussen begon Pieter (love of my life) ook met CrossFit en stimuleerden we elkaar in onze passie. Vooral de memorabele teamwods op zondag waarin we elkaar aanmoedigen (of op elkaar roepen omdat de andere niet snel genoeg is) tilden onze relatie naar een hoger niveau :-). Een aantal weken geleden deden we mee aan het clubkampioenschap in de categorie RX male/female en werden we zowaar tweede!

Is het allemaal rozengeur en maneschijn? Zeker niet. Soms moet je echt heel diep gaan tot op het misselijke af, soms barst het eelt op je handen open tijdens een WOD en sta je er met een bebloede kettlebell, soms kan je niet meer wandelen van stijfheid (zeker in het begin), soms staan je armen vol blauwe plekken, soms spring je naast de box (en dat doet pijn!), soms dwingt een blessure je om het wat rustiger aan te doen, soms….

Maar zelfs op deze momenten blijf ik het fantastisch vinden. En trotseer ik een drukke agenda om naar mijn bijna dagelijkse CrossFit afspraak te gaan, al betekent dit dat ik tot in de late uurtjes mijn werkachterstand moet inhalen en dat de kindjes hun mama moeten missen. Want intussen kan ik niet meer zonder en moet ik mezelf echt dwingen om af en toe eens een rustdag in te lassen.

Het teamgevoel en het nieuwe sociale leven dat je opbouwt in de box dragen hier trouwens heel erg tot bij. Iedereen steunt elkaar door dik en dun en dat is heel erg fijn. De coaches doen enorm hun best om je te motiveren en je beter te maken. De lessen zijn heel afwisselend, saai wordt het nooit. Tijdens een groepsles op de fitness keek ik vroeger voortdurend naar de klok tot het uur voorbij was, dat gevoel heb ik op de CrossFit nog nooit gehad. Merci Tom, Marlies, Eva, Sofie, Tom, Kelly, Pieter-Jan, Philippe!

What else? I’m a believer, zoveel is duidelijk. Hoe een coole bomma zou ik zijn als ik binnen dertig jaar nog op mijn handen sta en aan de bar hang om toes to bar te doen?

Wil jij ook gebeten worden door de CrossFit microbe? Schrijf je dan nu in voor een gratis proefles. Tot binnenkort!